دانلود رمان میکائیل نودهشتیا

دانلود رمان میکائیل نودهشتیا

(✿)رمان: #میکائیل(✿)

(✿)نویسنده: #پرستو_اسحقی(✿)

(✿)ژانر: #عاشقانه #بزرگسال(✿)

خلاصه رمان میکائیل از نودهشتیا:

با قدم هایی لرزان و خسته؛ تلوتلو خوران از پله ها بالا رفت و دستگیره را پایین کشید و داخل شد. او زنی که روی تخت با لباس خوابی که بود و نبودش هیچ فرقی نداشت را میپرستید. با تیرکشیدن شقیقه‌اش، انگشتانش را به پیشانیاش فشرد و قدم به قدم نزدیک تخت شد. لباس کاریاش را از تنش درآورد و چهار دست و پا روی تخت خزید. موهای کوتاه همسرش را بوسید و انگشتان زخمیاش را روی استخوان گونه‌اش کشید و گوشه‌ی لبش بالا رفت.

پیشنهاد نودهشتیا:

بخشی از دانلود رمان میکائیل نودهشتیا

پارمیدا روی تخت نشسته بود و به شراره که آرایش می‌کرد چشم دوخته بود و به حرف هایش گوش می‌داد.

-دیشب باهام جوری بد رفتار کرد که انگار از گوشه‌ی خیابون جمعمم کرده بود.

-خب من هم به تو هم به میکائیل حق میدم آخه شما دوتا وصله‌ی تن هم نبودید شراره اون زن گرفته و بعد از چندسال دلش بچه می‌خواد توام نمی‌خوای بخاطر بارداری عضله هات بهم بریزه!!

-مردی که عاشق زنشه باید هرچی اون گفت بگه چشم.

پارمیدا پا رو پا انداخت و دهانش را کج کرد:

والا من از اون بدبخت جزء چشم و تلاش برای خوشبختیه تو ندیدم توام زیادی بی‌انصافی.. رژ را روی لب‌هایش کشید و با اخم از آیینه به پارمیدا چشم دوخت: من نمی‌فهمم تو دوست منی یا میکائیل؟!

از روی تخت بلند شد و کنارش ایستاد و دست روی شانه اش فشرد: من دوست توام.. همون پنج سال پیش هم بهت گفتم میکائیل جفت تو نیست اون از خانواده‌ی مذهبی با رسم و رسوم خودشونه توام یک دختر آزاد که اصلا بهشون سازگاری نداری‌ -گمشو مهم علاقه است و گرنه ما با تفاوت ها کنار اومدیم.

-واقعا کنار اومدید؟ پس چرا وضع زندگیت اینه؟!

-بسه پارمیدا امشب رو هم مثل دیشب زهرم نکنید. پاشو بریم…

-بهش گفتی میری تولد؟

-نه باهاش قهرم. پارمیدا هر دو دستش را بالا آورد.

-اوه من حوصله‌ی بحث و جنجال ندارم شرار قهری پیامک بفرست براش بعدا یقه من و داداشم رو نگیره ها…

بازوی اش را گرفت و پشت سرخودش از اتاق بیرون کشید. -سرم رفت از بس حرف میزنی پارمی. پارمیدا جلو و او در صندلی عقب جای گرفت.

-سلام شراره خانم.. چه عجب شما رو زیارت کردیم.

-سلام خوب هستید؟! شما چرا زحمت کشیدید؟ خودمون با آژانس می‌رفتیم!

بهزاد استارت زد و با صدای موزیک را بالا برد.

-منم دعوتم شراره خانم.

نگاه غضبناکش را به پارمیدا که بر تنش تکان‌‌های ریزی میداد دوخت و سری به تاسف تکان داد ماشین را در پارکینگ خاموش کرد و نگاهی به دسته گل انداخت و آن را در دست گرفت …